Ik heb mijn kantoorbaan in LA opgezegd om in een omgebouwde bestelbus te wonen, te werken en te reizen – kijk eens hoe ik nu leef

Toen ik vorig jaar tegen mijn financieel adviseur zei dat ik op zoek was naar een bestelbus om in te wonen, zei ze: “Ach schat, wat spijt me dat voor je, Olivia.”

Ik was verbouwereerd over haar medelijden, want voor mij was leven in een busje een lang gekoesterde droom.

Het begon allemaal in 2016 toen ik, volledig uitgeput door mijn baan bij een pr-bureau in Los Angeles, naar een ontsnapping zocht. Ik nam ontslag, verkocht mijn spullen, pakte een forse rugzak in en reisde in een opwelling naar Nieuw-Zeeland.

Drie jaar en elf landen later ben ik nog steeds niet teruggegaan maar LA. Mijn partner Matt en ik wonen nu in een 13-jarige GMC Savana-bus, bijgenaamd Birdie. Oké, we kunnen niet iedere dag douchen of Netflix kijken, maar deze bestelbus is alles wat we nodig hebben.

Neem een kijkje in ons huis op wielen en zie hoe we eten, slapen, werken en reizen in onze trouwe bestelwagen.

Mijn fascinatie voor leven op de weg begon met een minibusje uit 1995 dat ik in Nieuw-Zeeland kocht. Het was bijzonder om elke dag op een andere plek wakker te worden. Het muffe bed waarin al heel wat toeristen hadden geslapen, nam ik voor lief. Onderweg ontmoette ik mijn latere partner Matt, die ook een kantoorbaan had opgegeven om te reizen. Hij trok bij me in.

We reisden samen maanden rond totdat onze visa afliepen. We verkochten het busje en zetten onze avonturen voort in Australië. Daar kochten we een vierwielaangedreven Mitsubishi met een daktent waarin we bijna een jaar woonden.

Na twee jaar als nomade leven in een bus, waarin ik ook ervaringen van anderen hoorde, wist ik precies wat ik wilde. Terug in de Verenigde Staten ging ik op zoek naar een bus voor de langere termijn. Ik zag deze surveillancewagen op een terrein met tweedehands auto's. Ik wist meteen: dit is 'm.

Mijn vader is een supertimmerman. In twee maanden maakte hij van het interieur een huiselijk toevluchtsoord. Met mijn ideeën en zijn ambacht kreeg de gepensioneerde bestelwagen een tweede kans.

Birdie, zoals we onze auto hebben genoemd, heeft Matt en mij nu door 15 staten en twee Canadese provincies geleid sinds de eerste reis in februari 2019.

Onderweg nemen we allerlei klussen aan. We werkten op wijngaarden, we schilderen huizen en maakten hotels schoon. Als we echt onderweg zijn, verdienen we de kost met mijn freelance schrijfwerk en met Matts fotografie.

Ik hou ervan om plaatselijke cafés en coffeeshops uit te proberen. Ik werk graag op een plek bij het raam mét een stopcontact. Voor de dagen dat ik vanuit het busje werk, heb ik een data-abonnement van 15 gigabyte en een laptop autolader.

We zijn altijd al reizigers geweest die erg letten op de kosten. Hoe minder we uitgeven, hoe minder we hoeven te werken. Ons maandelijkse budget is ongeveer 2.000 dollar voor ons beiden, inclusief brandstof, boodschappen, en af en toe een dagkaart in de sportschool (meestal om lekker te kunnen douchen).

Birdie is helemaal ontworpen als een klein huisje. Alles binnenin heeft een doel - of meerdere - en een unieke plek. Ik heb zelfs de ketel, schoenen en boeken gemeten vóórdat we de planken ophingen.

We hebben ongeveer 25 vierkante meter opbergruimte onder onze op maat gemaakte schuimmatras. Daar bewaren we onze kleren, twee draagbare stoelen, een tent en wandelspullen.

Onze keukenruimte is maar ietsje groter dan ons bed. Het water komt van twee pvc-reservoirs op het dak van de bus. Het werkt gewoon op zwaartekracht. Het water komt in een koperen mengkom. De afvoer gaat naar een grote emmer onderin de bus.

Als het warm genoeg is, hangen we onze draagbare Coleman zonnedouche in een boom vlakbij. Het is in wezen een zwart geschilderde zak van 19 liter. Een inklapbare emmer kan een handige geïmproviseerde wasmachine zijn. De lege koffiekan onder de passagiersstoel gebruiken we als we 's nachts moeten plassen.

Onze koelkast is een geïsoleerde draagtas van Trader Joe's. We willen geen geld besteden aan afhaalmaaltijden, we hebben daar ook geen budget voor. Daarom maken we minstens één keer per dag een uitstapje naar de supermarkt. We hebben een tweepits butaangasfornuis, een koekenpan en twee pannen om mee te koken.

Birdie heeft misschien meer onderhoud nodig dan de gemiddelde woon-werkauto. Maar de vrijheid om ons huis overal mee naartoe te nemen is de extra reparaties waard. Tot nu toe hebben we vanuit New York City door het zuidwesten gereden, richting de Pacifische Kust.

...en door een deel van Canada, waar we nu zijn.

Misschien ziet dit oude busje op een dag zelfs een ander continent, maar tot die tijd is er nog genoeg over van Noord-Amerika om te verkennen.

Lees meer over bijzonder wonen:

• Deze Amsterdamse valutahandelaar verzilverde haar huis en gaat nu op pad met parkiet in een camper – ze blijft ‘traden’, maar niet in bitcoin
• Deze Limburger verkoopt niet alleen zijn huis, maar al zijn bezittingen voor bitcoin… en woont nu met zijn gezin op een camping
• De huizenprijzen in San Francisco zijn zo hoog, dat mensen er 1.200 dollar per maand betalen voor een stapelbed zonder privacy